หัวหน้าทั้งหลาย คำพูดแรง ๆ ของคุณอาจทำให้คุณกลายพันธุ์เป็น “มนุษย์นาย” แบบไม่รู้ตัวนะคะ
ด้วยความเครียดของงานและความกดดันของเป้าหมาย เราก็พอเข้าใจกันได้ แต่..มาฝึกให้เก่งทั้งงาน เก่งทั้งคนกันดีกว่ามั้ยคะ
ทุกคนพอรู้ว่าไม่ควรพูดอะไร แต่บางทีมันก็หลุดปากออกไป และยิ่งแย่คือหลุดไปแล้วไม่รู้ว่าคนอื่นเขาบอบช้ำ
(เอ หรือจริง ๆ ก็รู้แต่หลอกตัวเองอยู่) ทั้งงานและเรื่องส่วนตัว กับคนในชีวิตเราทั้งหมดที่เราเคยพูดแรงใส่
คำแรง ๆ อาจเคยได้ยินกับหู เล่าต่อกันมา หรือบางครั้งแม้เราเองก็หลุดปากไป ล้วนแล้วแต่มีเชื้อของอัตตาหรืออีโก้อยู่
เทคนิคง่าย ๆ ที่ทุกคนใช้ได้หมดไม่ว่าจะที่ทำงานหรือที่บ้านคือ
หยุดสักนิด แล้วถามตัวเองว่า นี่เราพูดเพื่อเรา หรือพูดเพื่อเขา
เราอาจหลอกตัวเองว่าพูดเพราะหวังดี แต่มันเจือด้วยความ“ขอให้ได้พูดหน่อยเถอะวะ” อยู่ เจือด้วยความโกรธขอระบายอยู่
หรือเจือด้วยความอยากเอาชนะ หรือด้วยความคาดคั้นให้เขายอมรับหรือให้เขาเปลี่ยนอยู่ พูดเพราะเรารู้สึกว่าเราดีกว่าเขา
หรือเปล่า
ถ้าเราพูดเพื่อเขาจริง ๆ คำพูดไม่จำเป็นต้องแรงก็ได้ และเราสามารถรอจังหวะที่เขาพร้อมรับก็ได้ พูดแล้วเขายังไม่เชื่อ
เราก็ยังได้!!!
อย่างกรณีนี้ ถ้าพูดเพื่อเขา จริง ๆ แค่ “ไอเดียดี พี่ชอบมาก” ก็อาจจะพอแล้ว หรือถ้าจะเพิ่มคุณค่าการเรียนรู้ของน้องก็อาจ
ถามว่า“น้องลองทำสิ่งนี้แล้วได้ประโยชน์อะไรบ้าง ไหนเล่าให้พี่ฟังหน่อยซิคะ”
